Foto
‘We zaten met elkaar op de voorste rij in het crematorium. We hoorden hoe de uitvaartverzorger onze gasten uitnodigde om binnen te komen en in stilte plaats te nemen.
Ik hield mijn adem in van spanning. Wij wisten al wat er zou komen, iets heel anders dan wat gangbaar is.
Op het scherm stond een lachende foto van mijn zus. Ze straalde, zoals alleen zij dat kon. Achter ons hoorden we de mensen voorzichtig een plek zoeken.
De stilte bleef, ook toen de deur werd dicht gedaan.
Er was even helemaal niets dan de prachtige foto van de bijzondere vrouw waar wij allemaal afscheid van namen. Stilte en liefde, heel veel liefde.’
En toch was die warme lach op haar gezicht en geruststellende warme gedachte…