‘Mijn vrouw heeft haar hele leven geschilderd. Ze haalde er veel plezier en ontspanning uit. Ik zie haar nog zitten achter haar schildersezel in het kamertje dat we hadden opgeofferd als ‘hobbykamer’. In haar ogen had ze een blik die mijlenver weg was en toch zo gefocust. Elke penseelstreek die ze zette was er één van liefde
Tijdens haar uitvaart hadden we haar schildersezel in de aula staan met het laatste schilderij waaraan ze werkte. Haar penselen en verfmengpaneel lagen erbij.
Voorafgaand aan de afscheidsdienst nodigden we iedereen uit om een stukje bij te schilderen op haar laatste schilderij. Het hangt nu in haar kamer en af en toe werp ik er weer een blik op.
In die momenten mis ik haar vreselijk en voel ik me tegelijk heel dankbaar. Ik weet zeker dat ze het fantastisch had gevonden.
Haar laatste kunstwerk was er één van liefde, haar liefde voor ons en onze liefde voor haar.’
